บทที่ 22 บทที่21

บทที่21

“ท่านย่าข้าคงไม่พัก หมึกที่ฝนไม่ได้ทำความสะอาดและยังไม่แห้งแสดงว่านางยังออกไปไม่ไกลนัก แต่ที่ต้องมาคุยกับพวกท่านก่อนแค่เพราะอยากรู้เรื่องที่เกิดขึ้น”

ฟ่านเฉิงเฉิงพูด

อย่างใจเย็นทั้งที่ภายในอกร้อนรนจนไหม้

แต่ถึงกระนั่นก็ยังแสดงสีหน้าเหมือนปกติที่เขาเป็น

เย็นชาและนิ่งขรึมจนคนที่มองไม่รู้ว่า...